โรงเรียนขุมชน..แบ่งปันประสบการณ์ชีวิต



โรงเรียนชุมชน..แบ่งปันประสบการณ์ชีวิต
 
           สุพัตรา   ลิ้มวัฒนชัย
ผู้อำนวยการ  โรงเรียนหนองแหนวิทยา 


         “คนก็คือมีความหลากหลาย ความแตกต่างระหว่างบุคคลก็แล้วแต่ประสบการณ์  และความรู้ที่เขาพบมาของแต่ละคน  อย่างบางคนให้ตายก็ไม่สามารถเปลี่ยนอคติเขาได้ ความคิด ความอ่าน เพราะถ้ายิ่งอายุมาก ๆ มันสะสมมาแล้วว่าเขาคิดอย่างนี้  จะเป็นอย่างนี้  ไม่ว่าเราจะให้ข้อมูลจะป้อนอะไร  เหมือนเด็กเคยทำอะไรก็จะทำอย่างนั้น  ปรับยาก  ผู้ใหญ่บางคนจะดื้อ ๆ อย่างนั้น  แต่บางทีเราพลาดไปแล้วในจุดหนึ่ง  ไม่ใช่มันผิดไปทั้งชีวิตนะ  บางทีเราอาจจะชั่ววูบที่ทำไปแล้วมันผิดขึ้นมา  โอกาสที่เขาอยากจะแก้ก็มี แต่ในสังคมรู้สึกจะไม่ค่อยให้โอกาส  ไม่ค่อยยอมรับ  ไม่ว่าจะเรื่องของการรับสมัครเข้าทำงาน  การเข้ามารักษาอย่างจริงจังอะไรอย่างนี้ 
            เขาสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างเด็กกับผู้ปกครองที่นั่น  ผู้ปกครองมาค่อนข้างเยอะ  และให้เด็กได้กล้าแสดงออก  ก็มาเล่าความรู้สึก  ประทับใจตรงเล่าความรู้สึกประสบการณ์ของแต่ละคน  ครั้งแรกได้ฟังก็ตกใจ คือก็เข้าใจเขา  คือเป็นสถานที่ที่ทำให้คนมีที่ยืนอยู่บนโลกนี้ไม่งั้นที่ไหนก็ไม่รับเขา  พอรู้ว่าเขามีปัญหาเรื่องนี้ส่วนใหญ่จะไม่รับเขา  ไม่ว่าจะรับเข้าทำงานหรืออะไร  ก็คิดว่าที่นี่เป็นจุดหนึ่งที่ดีที่สามารถช่วยเหลือทำให้คนที่นี่มีที่ยืนในสังคมปัจจุบัน   ดีแล้วที่ยังมีสถานที่ที่ช่วยเขาเพราะโรงพยาบาลของรัฐก็คนเยอะแยะ  รัฐบาลก็ไม่ได้ช่วยอย่างจริงจัง 
            ผู้ปกครองเขาจะคุย  ผู้ปกครองเด็กที่นี่นะ  เขาจะกลัว ๆ ว่าลูกจะไปเรียนแบบ  ซึ่งจริง ๆ แล้วเขาจะอยู่ส่วนของเขา  เราก็อยู่ส่วนของเรา  ช่วงนี้จะเห็นบ้านเพียรพิทักษ์ออกมาบำเพ็ญประโยชน์เยอะมาก  ซึ่งเป็นส่วนดีนะ  ชมเชยตั้งแต่งานอำเภอยิ้มแล้ว  เขามาช่วยจัดโต๊ะ  จัดเวที  เครื่องเสียง  ช่วยได้เยอะ ช่วยชุมชนด้วย  ไม่ใช่อยู่เพื่อมาอาศัยอย่างเดียวแต่เขาก็ช่วยเหลือชุมชนด้วย  เขาออกมาช่วย

 
            ต้องถามว่าทางนี้ต้องการให้โรงเรียนช่วยเหลืออะไร  แต่ส่วนใหญ่เวลาเราไปจัดกิจกรรมอย่างอำเภอยิ้มหรืออะไร  เราก็จะไปเจอกันที่โน้น  ก็ทำกิจกรรมร่วมกันอยู่แล้วในของชุมชน  ส่วนหนึ่งได้ประโยชน์กับเด็ก  ในสังคมที่ชุมชนบางส่วนชาวบ้านบางคนเขาจะมองที่เด็กออกมาเขาก็จะเกรงว่า พวกนี้อาจจะมีเมายาอยู่  หรืออะไรอยู่  หรืออาจจะมาทำร้ายร่างกายเขา  หรือจะมาลักทรัพย์เขา  คนที่อยู่ละแวกนี้เขาระแวงไปเอง  ซึ่งตั้งแต่มาอยู่นี่ยังไม่มีเหตุการณ์เช่นนี้นะ  ยังไม่มีนะคะ มีแต่เขาคิดกันไปเอง  จินตนาการ  มโนไปว่าจะต้องเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ก็ยังไม่เห็น  ปกติจะมีวันยาเสพมาต่อต้านก็จะเชิญ  มีวันหนึ่งเลยเด็กเขาจะจัดกิจกรรมของเขา  และเชิญหน่วยงานภายนอกมาร่วม  จะขอบคุณคุณโชคชัยด้วยซ้ำที่เปิดโอกาสให้กับคนที่พลาดไปแล้วในชีวิต  ได้กลับขึ้นมายืน  มีตัวตนอีกครั้งหนึ่ง  ให้โอกาสเขา  ซึ่งถ้าจะให้เราไปทำเองคงทำไม่ได้อย่างเขา  และน้อยคนนะที่จะทำอย่างนี้  คิดว่าเขาเป็นบุคคลสำคัญของชุมชนนี้เหมือนกันค่ะ  อยากขอให้ทำดีเช่นนี้ต่อไป”